เรื่องที่ 5 การพัฒนาภาวะผู้นำ - ผู้ตาม
ผู้นำและภาวะผู้นำ
หมายถึง
บุคคลที่ได้รับการแต่งตั้ง หรือได้รับการยกย่องให้
เป็นผู้ตัดสินใจ
และสามารถนำพาสมาชิกในกลุ่มร่วมมือกันปฏิบัติภารกิจด้วยความเต็มใจ
จริงใจ เพื่อให้ภาระงานลุล่วงไปด้วยดี
ลักษณะของผู้นำที่ดี
ประกอบด้วย
1. มีน้ำใจจะพัฒนามุ่งเปลี่ยนแปลงคุณภาพชีวิตให้ดีขึ้น
2. มีความเชื่อมั่นในตนเอง
3. เป็นผู้ที่รักการทำงานร่วมกับสมาชิกภายในหมู่และกอง
4. เป็นผู้ที่เรียนรู้สิ่งใหม่
ๆ และยอมรับเอาแนวความคิดและเทคโนโลยี
ใหม่ ๆ มาใช้
5. มีบุคลิกลักษณะของการเป็นผู้นำ
6. มีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์
มองเห็นความต้องการของกลุ่ม
7. เป็นผู้เสียสละมุ่งทำประโยชน์ต่อส่วนรวม
8. เป็นผู้ที่มีความสามารถในการรวมกลุ่ม
9. เป็นผู้ที่มีความสามารถในการประสานงานกับหมู่อื่น
ๆ
10. เป็นผู้ที่มีความสนใจต่องาน
11. เป็นผู้เข้าใจในขบวนการเปลี่ยนแปลง
12. เป็นผู้ที่มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี
คุณสมบัติของผู้นำที่ดี
ผู้นำที่ดีควรจะประกอบด้วยคุณสมบัติที่สำคัญ
ดังนี้
1. มีความรู้ การเป็นผู้นำนั้น ความรู้เป็นสิ่งจำเป็นที่สุด
เพราะจะเป็น
เครื่องมือช่วยรักษาสถานการณ์ต่าง
ๆ ได้เป็นอย่างดี
2. มีความคิดริเริ่ม ความคิดริเริ่มคือความต้องการที่จะปฏิบัติสิ่งใด
สิ่งหนึ่งโดยไม่ต้องมีคำสั่งและแสดงข้อคิดเห็นที่จะแก้ไขสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้ดีขึ้นหรือเจริญขึ้น
3. มีความกล้าหาญ ความกล้าหาญคือลักษณะอาการที่ไม่กลัวต่ออันตราย
ความลำบากหรือความเจ็บปวดใด
ๆ โดยสามารถควบคุมความกลัวไว้ได้ ความกล้าหาญนี้จะต้องมี
ทั้งทางกาย วาจา
และจิตใจจึงจะปฏิบัติเป็นผู้นำที่ดีได้
4. มีความเด็ดขาด ความเด็ดขาดหรือความสามารถที่จะตัดสินใจหรือ
ตกลงใจได้ทันทีเมื่อตกลงสั่งการใด
ๆ แล้ว จะสั่งได้อย่างเด็ดขาด สั้นและชัดเจน
5. มีความแนบเนียน ความแนบเนียน คือ ความสามารถที่จะต้องติดต่อ
เกี่ยวข้อง หรือมีความสัมพันธ์กับผู้อื่น
ด้วยกิริยาอาการและวาจาที่ถูกต้องเหมาะสม โดยไม่ทำ
ให้ผู้ที่เราติดต่อด้วยเกิดความกระด้างกระเดื่องหรือไม่พอใจแก่ตนได้
85
6. มีความยุติธรรม ความยุติธรรมคือการปฏิบัติตนให้ถูกต้องตามความ
ยุติธรรมและศีลธรรม
วางตนเป็นกลางไม่เอนเอียง ในการที่จะก่อให้เกิดประโยชน์หรือโทษต่อ
ผู้หนึ่งผู้ใดความยุติธรรมนี้คือความเที่ยงตรงนั่นเองและไม่เกี่ยวกับความยุติธรรมทางกฎหมาย
7. ท่าทาง ท่าทาง คือ การแสดงออก ซึ่งรูปร่างลักษณะของร่างกายที่
ต้องประสงค์ มีกิริยาอาการและเครื่องแต่งกายที่ถูกต้องเหมาะสม
8. มีความอดทน ความอดทน คือ ความสามารถของร่างกายและ
ความคิดจิตใจที่อดทนต่อการปฏิบัติกิจการหรือหน้าที่อย่างใดอย่างหนึ่งที่สมเหตุสมผลหรือ
หน้าที่อย่างใดอย่างหนึ่งที่สมเหตุสมผลให้ต่อเนื่องและบรรลุผลสำเร็จ
ความอดทนนี้เป็นพลัง
อันหนึ่งที่จะผลักดันงานของเราไปสู่จุดหมายปลายทางได้อย่างแท้จริง
9. มีความกระตือรือร้น ความกระตือรือร้น คือ การมีจิตใจจดจ่อที่ดี
และมีความเอาใจใส่ต่อหน้าที่หรือกิจการที่จะต้องปฏิบัติอยู่เสมอซึ่งเป็นคุณสมบัติที่จะให้เรา
ติดต่อกับบุคคลอื่นได้ง่าย
นอกจากนี้ความกระตือรือร้นยังช่วยให้กิจการต่าง ๆ ของหน่วยสำเร็จ
ลุล่วงไปด้วยดี
10. มีความไม่เห็นแก่ตัว ความไม่เห็นแก่ตัว คือ การขจัดเสียซึ่งความสุข
หรือผลประโยชน์แห่งตน
โดยที่คนอื่นกลับเสียประโยชน์ ซึ่งก็หมายความว่าเป็นการข่มขืนหรือ
บังคับ ความโลภ
ความหลงและความอยากได้ของตนเอง คนที่ไม่เห็นแก่ตัวนั้นย่อมเป็นคนที่มี
ความซื่อสัตย์
สุจริต ตรงไปตรงมาและไม่ทำลายผู้อื่น
11. มีความตื่นตัว ความตื่นตัว คือ ความระมัดระวัง ความสุขุมรอบคอบ
ความไม่ประมาท
ไม่ยืดยาด ทำอะไรทันทีทันควันและมีความว่องไวปราดเปรียวอยู่เสมอ
12. มีความชั่งใจ (ดุลพินิจ) คือ อำนาจแห่งความคิดที่สามารถพิจารณา
สิ่งต่าง ๆ หรือเหตุต่าง
ๆ อย่างถูกต้อง โดยชั่งน้ำหนักเหตุผลนั้น ๆ และสรุปเป็นข้อ ๆ ลงความเห็น
หรือข้อตกลงใจอันเฉียบแหลม
13. มีความสงบเสงี่ยม ความสงบเสงี่ยม คือ ความไม่หยิ่งยโส จองหอง
และไม่มีความภูมิใจในสิ่งที่ไร้เหตุผล
14. มีความเห็นอกเห็นใจ ความเห็นอกเห็นใจ คือ คุณสมบัติประจำตัว
อันเป็นแบบอย่างของมนุษย์
คือต้องประกอบด้วยความเมตตาปราณี ความกรุณา ความสงสาร
ความเห็นอกเห็นใจผู้อื่นในลักษณะที่ไม่เสียผลประโยชน์ของส่วนรวม
อันเป็นการแบ่งเบา
ความรู้สึกของผู้ที่อยู่ร่วมกัน
15. มีความจงรักภักดี ความจงรักภักดี คือ สภาพหรือคุณสมบัติ
ประจำตัวของการเป็นบุคคลที่ซื่อสัตย์สุจริตและซื่อตรงต่อผู้อื่น
ต่อหน้าที่ ต่อรัฐนั่นเอง การเป็น
ผู้นำนั้นจำเป็นต้องมีความจงรักภักดีต่อหมู่คณะหรือส่วนรวม
ทั้งนี้เพื่อความไว้วางใจ
86
16. มีการสังคมที่ดี การสังคมที่ดี คือ การมีบุคลิกภาพที่จะเข้าสังคม
ได้อย่างถูกต้อง
หมายความว่า การที่เราเป็นผู้นำที่ดีนั้นจะต้องปรับตัวเองให้คบค้าสมาคมกับ
เพื่อนมนุษย์ด้วยกันอย่างถูกต้องแนบเนียน
และต้องพยายามศึกษาปรับตนให้เข้ากับสังคมต่าง ๆ
ที่เราจะไปติดต่อให้ได้และถูกต้องอีกด้วย
17. มีการบังคับตนเอง การบังคับตนเอง คือ การบังคับจิตใจโดยผ่าน
ทางอารมณ์ซึ่งรับมาจากประสาททั้ง 5 เพื่อมิให้แสดงออกซึ่งกิริยาอาการต่าง ๆ ที่ไม่เหมาะสมแก่
ผู้อื่นได้การบังคับตนเองนั้นนับว่าเป็นสิ่งสำคัญมากของผู้นำ
เพราะตลอดเวลาผู้นำมักจะเป็น
เป้าสายตาของผู้ร่วมงานอยู่เสมอ
ผู้ตาม และภาวะผู้ตาม
ผู้ตาม หมายถึง
ผู้ปฏิบัติงานในองค์การที่มีหน้าที่และความรับผิดชอบที่จะต้อง
รับคำสั่งจากผู้บังคับบัญชามาปฏิบัติให้สำเร็จบรรลุวัตถุประสงค์
คุณลักษณะพฤติกรรมของผู้ตาม
5
แบบ มีดังนี้
1) ผู้ตามแบบห่างเหิน ผู้ตามแบบนี้เป็นคนเฉื่อยชาแต่มีความเป็นอิสระและ
มีความคิดสร้างสรรค์สูง
ผู้ตามแบบห่างเหินส่วนมากเป็นผู้ตามที่มีประสิทธิผล มีประสบการณ์
และผ่านอุปสรรคมาก่อน
2) ผู้ตามแบบปรับตาม ผู้ตามแบบนี้ เรียกว่า ผู้ตามแบบครับผม
เป็นผู้ที่มี
ความกระตือรือร้นในการทำงาน
แต่ขาดความคิดสร้างสรรค์
3) ผู้ตามแบบเอาตัวรอด ผู้ตามแบบนี้จะเลือกใช้ลักษณะผู้ตามแบบใดขึ้นอยู่กับ
สถานการณ์ที่จะเอื้อประโยชน์กับตัวเองให้มากที่สุดและมีความเสี่ยงน้อยที่สุด
4) ผู้ตามแบบเฉื่อยชา ผู้ตามแบบนี้ชอบพึ่งพาผู้อื่นขาดความอิสระ
ไม่มี
ความคิดริเริ่มสร้างสรรค์
5) ผู้ตามแบบมีประสิทธิผล ผู้ตามแบบนี้เป็นผู้ที่ทีความตั้งใจในการปฏิบัติงาน
สูงมีความสามารถในการบริหารจัดการงานได้ด้วยตนเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น